'Kar. Bembeyaz mükemmel bir görüntü. Karanlıkları kapatan. Ama eridiğinde yada buz tuttuğunda nefret ettiren. Yağmaya başladığında sevinç çığlıklarına neden olan ertesi gün o çığlıkların kayıp düşmekten atılmasına seyirci kalan.
İnsanoğlu atlar işte böyle her şeyin üstüne. Somut veya soyut bir şeye sahip oldugunda hep mutlu olacagını sanar. Keşke yaz gelse der; "Of bu ne sıcak!" diye üç ay yakınır. Kış artık gelse der "Pazartesi sendromu lanet olsun" diye naralar atar. Hayat değil bizi memnuniyetsiz kılan. Kendimiziz.
Öyleyse al eline kahveni geç pencere kenarına. Bodrum katında mı oturuyorsun hayal et Kar'ı. Yapabileceklerini düşün. Yapamadıklarını değil. Yanındakiler düşün. Uzağındakileri değil. Seni seveni düşün. Sevmeyeni değil. Ve artık kendin için bir şeyler yap.' dedi Kız. Haklıydı. Hayat bizimdi.
Her Pazartesiniz sendromdan uzak olsun. Gülümsemenizle konuşulun.
İyi Akşamlar.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder